Emisja gazów cieplarnianych z transportu w 70% pochodzi z transportu drogowego. Tymczasem Polska ma jeden z najwyższych wskaźników motoryzacji w Europie – na tysiąc mieszkańców przypada 687 samochodów. – Na tysiąc mieszkańców Warszawy przypada 715 samochodów, ponad 600 w Krakowie. W Berlinie jest to 280, w Paryżu 320. Więc widzimy, że mamy wyzwanie związane z tym, jak zorganizować transport, aby był on zrównoważony ekonomicznie, czasowo, zasobowo i żeby minimalizować jego negatywne skutki, takie jak hałas, spaliny czy emisja gazów cieplarnianych – wskazuje Nina Józefina Bąk, koordynatorka Clean Cities Campaign w Polsce. Polska ma też najwyższy w Unii Europejskiej wskaźnik liczby pojazdów starszych niż 20 lat – stanowią one ponad 41% wszystkich samochodów osobowych.

– Kluczowymi kwestiami są przede wszystkim dostępność transportu publicznego, wspieranie mikromobilności, mobilność współdzielona, ale również polityki, które nie tylko tworzą alternatywy wobec samochodów indywidualnych, ale również sprawiają, że w miastach mniej korzystnie jest posługiwać się samochodem prywatnym. To są strefy czystego transportu, strefy płatnego parkowania czy zwężanie ulic. To wszystko składa się na zrównoważony transport – tłumaczy ekspertka. Konieczne jest wycofywanie zanieczyszczających środowisko samochodów i wprowadzanie przy tym nowych możliwości transportu – zeroemisyjnych autobusów, współdzielonych rowerów i hulajnóg, samochodów elektrycznych i infrastruktury ładowania. – Elektryfikacja pozwala na redukcję emisji gazów cieplarnianych i zanieczyszczeń w mieście. Współdzielenie sprawia, że z samochodów mogą korzystać osoby, które nie mogą sobie pozwolić na jego zakup, co też zmniejsza liczbę aut w mieście – wyjaśnia Nina Józefina Bąk.

Nowy ranking Clean Cities Campaign, który analizuje postępy 42 europejskich miast we wdrażaniu rozwiązań mobilności współdzielonej i elektrycznej, wskazuje, że polskie miasta nie plasują się pod tym względem w czołówce. Trójmiasto z wynikiem 32% zajmuje 21. miejsce, a Kraków i Warszawa z wynikiem po 29% zajmują odpowiednio 26. i 27. pozycję. Natomiast liderzy zestawienia – Kopenhaga i Oslo – mają powyżej 80%.

Mocną stroną polskich miast jest wprowadzanie zeroemisyjnych autobusów do miejskiego taboru. Trójmiasto zajęło siódme miejsce w rankingu liczby autobusów o zerowej emisji, otrzymując w tej kategorii 61% możliwych punktów. Nieźle Polska wypada też pod względem współdzielonej mobilności. Warszawa z wynikiem 12,7 rowerów i elektronicznych hulajnóg na tysiąc mieszkańców zajmuje 12. miejsce. Kraków zajął 15. (11,4 na tysiąc mieszkańców), a Trójmiasto – 18. pozycję (9,9). Dla porównania lider zestawienia – Helsinki – ma 31 rowerów lub hulajnóg współdzielonych na tysiąc mieszkańców. Najsłabiej wypadamy pod względem dostępu do elektrycznych samochodów współdzielonych. Warszawa i Kraków zamykają pierwszą trzydziestkę z wynikiem ok. 0,1 i 0,12 pojazdu na tysiąc mieszkańców. Trójmiasto znalazło się na ostatnim miejscu.

Rozwój elektromobilności hamuje niskie tempo rozwoju infrastruktury do ładowania. Trójmiasto ma zainstalowane 9,5 kW ładowania na tysiąc mieszkańców, Kraków – 6,3 kW, a Warszawa 6,4 kW. Dla porównania w Amsterdamie jest to aż 147,3 kW. – To problem nie tylko miejski, ale ogólnokrajowy. Mamy cały czas stare sieci energetyczne, ich modernizacja trwa, ale długo. Mamy stosunkowo mało okablowań pod ziemią, wobec tego budowanie przyłącza do ładowarki jest bardzo długotrwałe i jest głównym wyzwaniem, na które zwracają uwagę inwestorzy – tłumaczy Nina Józefina Bąk.

Jak podkreśla ekspertka, do zmiany obecnej sytuacji w miastach i uczynienia ich bardziej przyjaznymi zielonym formom transportu potrzebne są strategiczne plany i myślenie o rozwoju miasta w perspektywie długoterminowej. – Kiedy popatrzymy na miasta takie jak Oslo, Helsinki, Kopenhaga, to są to miasta bardzo przyjazne pieszym i rowerzystom, gdzie nie ma takiego dużego natężenia samochodów, ale to się nie stało z dnia na dzień, to też były decyzje strategiczne podjęte kilkadziesiąt lat temu. Myślę, że kluczowymi kwestiami, żeby nadrobić te braki, jest to, żeby wdrażać strategie i plany działania. Miasta coraz częściej pracują nad planami zrównoważonej mobilności miejskiej. Poza dużymi miastami to na przykład Częstochowa jest ciekawym przykładem, który ma nie tylko taki plan, ale również plan elektromobilności, ma przedstawiciela do spraw zrównoważonego transportu. Podobne działania podejmuje Gdynia. Miasta przygotowują, a niektóre wprowadzają, strefy czystego transportu. Chodzi o prowadzenie równoległych polityk, które będą tworzyły alternatywę wobec indywidualnego transportu, rozwiązania praktyczne, przyjazne, ale też z korzystnym wpływem na jakość powietrza – mówi ekspertka.

fot. freepik.com
oprac. /kp/