Dyskusje wokół wprowadzenia czterodniowego tygodnia pracy nie ustają, a najnowsze dane z „Barometru Polskiego Rynku Pracy” Personnel Service pokazują wyraźny podział opinii wśród pracodawców i pozytywne podejście wśród pracowników. Choć 43% firm popiera ten pomysł przy zachowaniu pełnego wynagrodzenia, niemal taki sam odsetek (40%) jest mu przeciwny. Z drugiej strony aż 62% Polaków wyraża poparcie dla skrócenia tygodnia pracy, a jedynie co czwarty jest temu przeciwny. Zarówno pracodawcy, jak i pracownicy najczęściej skłaniają się ku modelowi czterech dni pracy po 8 godzin.

Krzysztof Inglot, ekspert rynku pracy i założyciel Personnel Service, podkreśla, że skrócenie tygodnia pracy budzi wiele emocji i opinii. – Z jednej strony pojawiają się argumenty o potencjalnym wzroście efektywności, zadowolenia pracowników i ich lojalności, z drugiej obawy o organizację procesów, przeciążenie zespołów i spadek wydajności – zauważa. Zaznacza również, że w wielu przypadkach nie chodzi o ograniczenie działalności firmy do czterech dni, lecz o model zmianowy, który pozwoliłby organizacjom funkcjonować przez cały tydzień, zapewniając jednocześnie pracownikom dodatkowy dzień wolny. – Kluczowe będzie odpowiednie dostosowanie struktury organizacyjnej i prowadzenie pilotaży, zanim dojdzie do szerszej implementacji – wskazuje.

Dane z "Barometru Polskiego Rynku Pracy" potwierdzają znaczną ostrożność po stronie pracodawców. 43% firm popiera czterodniowy tydzień pracy, 40% jest przeciwnych, a 17% nie ma zdania. Ten rozkład opinii świadczy o dużej niepewności co do organizacyjnych, prawnych i ekonomicznych skutków ewentualnych zmian. Również w kwestii konkretnego modelu organizacji czasu pracy widać podział. Po 41% przedsiębiorstw opowiada się za dwoma rozwiązaniami: tygodniem skróconym do 32 godzin (4 dni po 8 godzin) lub zachowaniem 40 godzin, ale w 4 dniach (czyli po 10 godzin dziennie). Pierwszy wariant sprzyja idei work-life balance, drugi natomiast pozwala zachować obecny wymiar czasu pracy bez konieczności reorganizacji wynagrodzeń. 18% pytanych nie ma wyrobionej opinii w tej sprawie.

W przeciwieństwie do pracodawców pracownicy w większości opowiadają się za wprowadzeniem takiego rozwiązania. 62% ankietowanych popiera skrócenie tygodnia pracy przy zachowaniu pełnego wynagrodzenia, a jedynie 23% jest przeciwnych. Największymi zwolennikami są osoby młode, w wieku 18-24 lata, ale nawet wśród pracowników powyżej 55. roku życia poparcie wynosi 52%, co pokazuje powszechną potrzebę większej równowagi między życiem zawodowym a prywatnym. Najbardziej preferowanym modelem wśród zatrudnionych jest tydzień pracy skrócony do 32 godzin (4 dni po 8 godzin) – tę opcję wskazało 54% pracowników. Jedynie 27% zaakceptowałoby wydłużenie do 10 godzin dziennie przy zachowaniu 40 godzin tygodniowo.

Jednocześnie pytani dostrzegają potencjalne zagrożenia. Najczęściej mówią o możliwości obniżenia wynagrodzeń w przyszłości (42%), wzroście intensywności pracy (38%), problemach organizacyjnych (28%) i większym stressie (18%). 23% respondentów nie ma żadnych obaw.

Krzysztof Inglot zwraca uwagę, że duże zmiany w organizacji pracy zawsze budziły emocje, ale z czasem stawały się normą. – Przykładem może być historia wolnych sobót. Dziś oczywistość, a w latach 70. rewolucja. W 1973 r. Polacy mieli zaledwie dwie wolne soboty, rok później sześć, a od 1975 – już 12 wolnych weekendów. Dopiero w 1981 r. zaczęto wdrażać tygodniowy czas pracy wynoszący 42 godziny. Dziś stoimy przed podobnym wyzwaniem i to powinno następować ewolucyjnie. To proces, który wymaga testów i mądrej adaptacji. Już teraz niektóre firmy w Polsce podejmują pilotaże i szukają elastycznych modeli. W dłuższej perspektywie może to być rozwiązanie, które pozwoli lepiej łączyć efektywność organizacji z dobrostanem pracowników – podsumowuje ekspert.

Czytaj także: Czas pracy w Polsce wyraźnie przekracza średnią UE

fot. freepik.com
oprac. /kp/